صدابردار فیلم های سینمایی «خاک آشنا» و «درباره الی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه سینمای ایران بی در و پیکر شده است؛ هر کسی از گرد راه نرسیده در سینما کار و فعالیت می کند و باعث می شود تا مناسبات درستی که پیش از این وجود داشت از بین برود.

وی ادامه داد: تأمین امنیت شغلی به معنای این است که هر کسی نتواند فوراً خود را به عنوان یک سینماگر پیشکسوت جا بزند و به جای پیشکسوتان را در پروژه ها بگیرد؛ تأمین امنیت شغلی به این معنا است که ورود به سینمای حرفه ای مستلزم تأییدیه از نهادهایی باشد که در امور سینمایی ذی نفع هستند؛ تأمین امنیت شغلی به این معنا است که در شرایطی که من صدابردار باید وسایل صدابرداری را به چندین برابر قیمت تهیه کنم این امید و اطمینان را داشته باشم که حضورم در سینما بی ثمر نیست.

زاهدی خاطرنشان کرد: اگر تا همین چند وقت قبل ما میکروفون را به قیمت ۲ونیم میلیون تومان تهیه می کردیم حالا باید آن را ۱۸ میلیون تومان تهیه کنیم؛ یک صدابردار در حال حاضر اگر بخواهد با وسایل خود سر پروژه ها برود باید حداقل ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان تجهیزات داشته باشد؛ شما حساب کنید ببینید آیا با این شرایط اصلاً برای یک صدابردار حرفه ای صرف می کند که با دستمزدهای اندک و بدعهدی تهیه کننده در فیلمی حاضر شود؟ یک صدابردار اگر این پول را در بانک سرمایه گذاری کند ماهانه حداقل ۱۴-۱۵ میلیون تومان سود خالص دریافت می کند اما در سینما همین قدر هم نمی خواهند به او بابت کارش بدهند!

صدابردار فیلم های سینمایی «ایران برگر» و «چهارشنبه سوری» تأکید کرد: امروز همه چیز در سینمای ما باری به هر جهت شده است؛ به یک باره سرمایه گذاران جایگزین تهیه کنندگان شدند؛ در واقع امور سینما به دست کسانی افتاد که فقط پول دارند و می خواهند در سینما بیزینس کنند؛ این ها معنای هنر را نمی فهمند و برای کار هنری بی نقص ارزش و احترامی قائل نیستند. همین ها هستند که باعث می شوند پیشکسوتان و حرفه ای ها بیکار و خانه نشین شوند و کسانی که زیر دست حرفه ای ها کار می کردند امروز امور را در دست بگیرند و با کیفیت های بسیار پایین کارشان را انجام دهند.

این سینماگر پیشکسوت با بیان اینکه می توان بر این امر صحه گذاشت که به نوعی برخی سرمایه گذارها سینماگران را استثمار کرده اند تصریح کرد: اصولاً من می خواهم بدانم یک سرمایه گذار چه سنخیتی با هنر و سینما دارد که امروزه سرمایه گذاران همه امور سینما را در دست خود گرفته اند؟ چرا سرمایه سالاران که دغدغه هنر ندارند به نوعی سینماگران را مجبور می کنند که با رقم های ناچیز در پروژه های کار کنند و برخی از سینماگران هم به دلیل اینکه صاحبخانه اسباب و وسایل شان را به خیابان نریزد از روی اجبار با رقمی ناچیز برای او کار می کنند.

صدابردار فیلم های سینمایی «اجاره نشین ها» و «صبح روز بعد» در پایان این گفتگو افزود: بنده یقین دارم یکی از دلایلی که باعث شده مبحث مهم تأمین امنیت شغلی اهالی سینما به تأخیر بیفتد همین سرمایه گذاران هستند که به واسطه قدرتی که در سینما پیدا کرده ان مانع از انجام این امر مهم می شوند چرا که نمی خواهند نیروهای کار ارزان را از دست بدهند؛ اگر مسأله مهم تأمین امنیت شغلی اهالی سینما اجرایی شود و نهادی ناظر نظارتی دقیق و جدی داشته باشد هیچ سرمایه گذار و تهیه کننده ای نمی تواند زیر نرخ مصوب و تعیین شده به یک سینماگر دستمزد بدهد و به همین علت است که برخی این قانون را برنمی تابند.